Transformatie van een oud V&D pand

Niet altijd worden dit soort gebouwen op waarde ingeschat ondanks dat ze in het collectieve geheugen van de stad zijn opgenomen.

De cultuurhistorische waarde was de aanleiding om het gebouw te behouden en de introverte verschijningsvorm met zijn robuuste constructie te gebruiken in een nieuw concept voor een woongebouw.

De bestaande karakteristiek koesteren, dat is in essentie het concept van ontwerp.

De schaal van het gebouw, de robuuste structuur en de eenvormige gevel nodigen uit om te transformeren en niet te slopen. Daarbij heeft het gebouw zijn bijzondere positie in de stad al sinds 1952 en is inmiddels stevig stedenbouwkundig verankerd in het collectieve geheugen.

Om het gebouw geschikt te maken voor de nieuwe functie is onderzoek gedaan naar indifferente delen en waar op een strategische plek een ingreep mogelijk moet zijn. Door aan de oostzijde tegen de bestaande bebouwing een later aangebouwd deel te slopen, aan de westzijde de oude lift te verwijderen en in het hart van het gebouw een radicale ingreep te doen ontstond de potentie om het gebouw te transformeren tot woongebouw en nog beter op te laten gaan in het gesloten bouwblok waar het onderdeel van uitmaakt.

Het introverte karakter van de oorspronkelijke gevel heeft plaatsgemaakt voor een heldere structuur van gemetselde penanten, kolommen en horizontale banden.

Door het ritme van penanten sluit de gevel zich vanuit verschillende perspectieven en herinnert daarbij aan het gesloten karakter van het oorspronkelijke gebouw. De plint is net als het oude gebouw transparant en nodigt uit om een collectieve functie voor de stad te maken; een nieuw warenhuis, een biologische markt, een bibliotheek…