Herwaardering van een hedendaags monument

Het bestaande gebouw kent een heldere zonering, van meer gesloten, in zichzelf gekeerde ruimtes en ruimtes op maaiveldniveau die al sterk de relatie zoeken met de stad. Deze deling wordt bevestigd door de architectuur in metselwerk (gesloten) en glas (transparant).

De kern van het ontwerp voor de transformatie van de Campus Kantienberg spitst zich toe op het ontsluiten van deze latente open, publieke laag op het verlopende maaiveldniveau.

We maken een nieuwe entree aan de zijde van het water en verbinden beide entrees aan de Voetweg (op niveau 0 en +1) ruimtelijk en functioneel met elkaar door een nieuwe, open trap. Door publiekgerichte functies te situeren nabij deze entrees, versterken we de connectie met de stad. Het gebied tussen beide entreezones wordt volledig publiek en getransformeerd tot een plek waar studenten elkaar ontmoeten en inspireren en de buurt een plek krijgt binnen de grenzen van de nieuwe ‘stercampus’.

De huidige architectuur beschouwen we als drager en wordt (terecht) gerespecteerd.

In het interieur voegen we hieraan een tweede laag toe die warmte, beleving en meer menselijke maat en schaal introduceert. We zouden dit de vrouwelijke laag kunnen noemen, die als aanvulling dient voor de bestaande mannelijke architectuur.