Centraal stond het maken van stoelen en schoolmeubilair. Veel Oosterhouters hebben in de fabriek gewerkt. De fabriek met haar getoogde dakvorm, verwijzend naar oude vliegtuighangars, is daarmee verankerd in het collectieve geheugen van de stad.
Door de nieuwe functie wonen op de bestaande loodsen te maken en de bijzondere kapvorm te adopteren in de nieuwbouw ontstaat een samenhangend ensemble met een hele eigen karakteristiek. De ruimte rondom en tussen het complex wordt opengesteld voor publiek en wordt zo van toegevoegde waarde voor de omgeving.
De zone tussen de bestaande loodsen, de strip, wordt het actieve middelpunt van het complex. De loodsen vullen zich met functies waarin ambacht en cultuur centraal staat. De grote hangardeuren richten zich op de strip en activeren daarmee deze plek. Een gebied waar ontmoeten en verblijven centraal staat.
Stap 1 – Bestaande Galvanitasfabriek
Stap 2 – Optoppen met nieuw programma
Stap 3 – Een nieuw ensemble
Stap 4 – Patio’s voor daglicht in plint
Stap 5 – Oriëntatie van daken
Stap 6 – Activeren strip als ontmoetingsruimte
Gevels in wit gekeimd metselwerk, grote vensters met een fijnmazige ruitverdeling en een hoge mate van repetitief karakter. De subtiele plastiek in de gevel verwijst naar de rationele gevelthematiek uit het verleden.
Het gebied transformeert van een versteende vlakte in een groen, aantrekkelijk gebied. De biodiversiteit wordt opgepakt door de daken te van de loodsen en de strip te vergroenen en gesloten gevels te voorzien van groen. De strip krijgt een circulair watersysteem waarbij het opgevangen regenwater wordt ingezet om de daken te voorzien van passieve koeling door middel van verdamping.
Pascal Grosfeld
Jeroen Rijnen
Max van Rijzingen
Bart van der Velde
Dimphy Rops-Klaasen
Neem contact met ons op.
